Rodzicielstwo to jedno z największych wyzwań w życiu. Jednak w naszym zglobalizowanym, nieustannie zmieniającym się świecie, wyzwanie to staje się coraz bardziej skomplikowane. Często mówimy o wypaleniu zawodowym, ale wypalenie rodzicielskie to temat, który nadal jest niedoceniany, mimo że dotyka wielu rodziców na całym świecie. W Polsce problem ten jest szczególnie istotny.
Co to jest wypalenie rodzicielskie?
Wypalenie rodzicielskie to uczucie przewlekłego zmęczenia i braku energii spowodowane obciążeniem związanym z wychowywaniem dzieci. To nie chwilowe zmęczenie, to uczucie ciągłego wyczerpania, które prowadzi do dystansowania się od dziecka, spadku samooceny rodzicielskiej oraz utraty radości z bycia rodzicem.
Objawy wypalenia rodzicielskiego
Główne objawy to wyczerpanie rolą rodzicielską. Jest to uczucie stałego zmęczenia, braku energii do codziennych obowiązków związanych z opieką nad dziećmi. Często rodzice czują, że poświęcili całą swoją energię i nie mają już siły. Bycie rodzicem przestaje przynosić satysfakcję. Codzienne chwile radości zamieniają się w rutynę, a z czasem nawet w ciężar. Dystansowanie się od dziecka to mechanizm obronny, w którym rodzic stara się oddzielić emocjonalnie od dziecka. Ogranicza interakcje do zaspokajania podstawowych potrzeb. Rodzice zaczynają wątpić w swoje zdolności i kompetencje w zakresie opieki nad dziećmi. Wśród głównych czynników ryzyka wypalenia rodzicielskiego są cechy charakteru, takie jak perfekcjonizm i neurotyczność, ale także czynniki zewnętrzne, takie jak przewlekła choroba dziecka czy liczba posiadanych dzieci.
Skutki wypalenia rodzicielskiego
Skutki wypalenia rodzicielskiego mogą być poważne, zarówno dla rodzica, jak i dla całej rodziny. Wpływa to na zdrowie fizyczne i psychiczne, relacje partnerskie oraz relacje z dziećmi. Badania przeprowadzone w Belgii wskazują, że odsetek rodziców doświadczających wypalenia waha się od 2% do 12%. Polska, razem z Belgią i USA, znajduje się w czołówce krajów pod względem ryzyka wypalenia rodzicielskiego.
Co możemy zrobić?
Najważniejsze to zdać sobie sprawę z problemu i szukać wsparcia. W wielu przypadkach pomoc specjalisty może być kluczowa. Oprócz tego warto pracować nad swoimi kompetencjami radzenia sobie ze stresem oraz urealnianiem oczekiwań wobec siebie jako rodzica.
Wsparcie w MyMindfulWay
Jeśli możesz podejrzewać, że w Twoim życiu zaczyna występować więcej stresu niż możesz udżwignąć warto poszukać wsparcia. W zależności od Twojej sytuacji i zasobów możesz sprawdzić indywidualne konsultacje lub wsparcie terapeutyczne czy medyczne.
Możesz też sprawdzić czy najnowszy kurs oferowany od niedawna w Polsce może być dla Ciebie wspierający – Rodzicielstwo z Uważnością i Współczuciem. To kurs refundowany przez Kasy Chorych w Niemczech jako profilaktyka zdrowia psychicznego i może wspierać działania przeciwko wypaleniu rodzicielskiemu.
Kurs jest w formule online i trwa 10 tygodni. Zapisz się na konsultację i sprawdzimy czy to dla Ciebie dobry moment na taki kurs:
https://dashboard.mailerlite.com/forms/41423/99945795270214661/share
Rodzicielstwo z uważnością i współczuciem
Rodzicielstwo z uważnością i współczuciem (Mindful Compassionate Parenting) to 10 tygodniowy program dla rodziców zawierający ćwiczenia uważności i współczucia dla siebie w codziennym życiu rodzinnym.
Pomaga rozpoznać, zrozumieć i zmienić własne nieświadome wzorce reagowania i reakcje na stres. Uważne rodzicielstwo zwiększa spokój i wnosi więcej pewności siebie do rodzicielskiego serca.
Program rodzicielstwo z uważnością i współczuciem (MCP) został opracowany przez niemieckiego psychiatrę i psychoterapetę Jörga Mangolda – swoją wiedzę zawodową i wieloletnie doświadczenie zintegrował z podejściem praktyki uważności.
Program ma podstawy naukowe w zakresie uważności (zgodnie z podejściem MBSR Jona Kabata-Zinna), uważnego samowspółczucia (podejście Chrisa Germera i Kristin Neff), pozytywnej neuroplastyczności (Rick Hanson) oraz biologicznych systemów regulacji motywacji i emocji (za Paulem Gilbertem).
Program MCP jest obecnie w trakcie badań z niemieckimi uniwersytetami w Heidelbergu i Kassel, które mają na celu zmierzenie wpływu programu, ze szczególnym uwzględnieniem elementu współczucia.
